Эчмә инде...» Тынып кала сабый,
Күз яшьләрен сөртә сак кына.
Нишләп туктамый соң ана кеше
Елый сабый... Әни назын көтә,
Күп кирәкми, җитәр иде бер сүз,
Өмет белән юлга карый сабый,
«Эх, әнием, аек кайт, зинһар!
Якты дөньяларда – синең дәвам,
Өзелеп сөйгән нәни улың бар!»
Кечкенә шул, аңлап җиткерми ул,
Нинди матур, уңган иде дә бит,
Күптән инде тәмле ашлар белән
Чәче-башы тузган, тавыш ямьсез,
Матур җырлар хәзер җырламый.
Сабый күңеле өши, калтырана,
Бер кочаклап үпсә, җитәр иде,
Шул бит бәхетнең иң олысы.
Күпне көтми сабый, тели бары:
Аек кайтсын газиз кешесе!..
Гомер болай да аз, кирәк җирдә
Айнык килеш, матур яшисе!