Ихласлыгы - күңел балкышы

Бу сүзләр Чургылды авылында яшәүче Галимҗанова Гөлирә Хәниф кызына да туры килә дияр идем. Кешеләргә һәр­вакыт ягымлы, мөлаем ханым 1958 елда Акбулатта яшәүче Габбасовларның тату гаиләсендә биш кыз арасында беренчесе булып дөньяга килә. Кушнарен авыл хуҗалыгы техникумын тәмамлап кайткач, Киров исемендәге колхозга эшкә башлый. Яшь кызны кайту белән комсомол секретаре итеп билгелиләр.

1980 елның декабрендә Гөлирә апа Чургылдыга Галимҗановлар гаиләсенә килен булып төшә. Киң күңелле, ачык йөзле Мәрзия апа киленен беренче күрүдән үк яратып каршы ала. Тату булып, бер дә сүзгә килмичә 25 ел гомер итә алар. Рәис Фәткылбаян улы белән өч балага гомер биреп, 39 ел иңгә-иңне
куеп яшиләр. Тик кызганычка каршы, беренче кызлары Ләйсәннең гомере кыска була.

«Ата-ана өчен тәрбияле баладан да зур байлык булмас.Тәрбияле бала дөньяда җанга шатлык китерсә, ахирәттә йөзгә аклык китерер», – дип язган Ризаэтдин Фәхретдин. Кызлары Илнара һәм уллары Ленар югары уку йортларын тәмамлап, бүгенге көндә үз гаиләләре белән яши. Ленар Нефтекама шәһәренең эчке эшләр бү­ле­гендә эшли, тормыш иптәше белән ике бала тәр­биялиләр. Ә кызлары Илнара Уфада икътисадчы булып эшли. Аның гаиләсендә өч кыз үсә. Илнара тормыш иптәше Эльмир белән бергәләп намаз укыйлар, ураза тоталар. Аларның кызлары да, бәләкәйдән үк мәчеткә дин дәресләренә йөри. Әйт­кәндәй, Ленар да быел ураза тоткан, чөнки гаиләдәге дини тәрбия һәрчак тормышта озатып бара. Туган нигезендә үткәрелгән Корбан гаете ашлары, Ифтар мәҗлесләре, Мәүлид кичәләре, әлбәттә, балаларга зур тәрбия бирә.

Гөлирә Хәниф кызы өчен балалар тәр­бияләү – тормышның төп мәгънәсе. Ул 31 ел Чургылды балалар бакчасы мө­дире булып эшләде. Эш дәве­рендә төр­ле дәрәҗәдәге Почет грамоталары һәм дипломнар белән бүләк­ләнгән ул. Әйе, балалар бакчасында эш­ләү­че­ләр иң бә­хет­ле һәм иң авыр хезмәт ия­лә­ре. Бә­хетле, чөн­ки алар явызлыкны бел­мәүче, эч­керсез чиста күңелле сабыйларга беренче тормыш дәресе бирүчеләр. Эшләре авыр, чөнки көн дә­вамында дистәләгән баланы җайларга-көйләргә, һәр­кай­сына күңел җылыңны бирергә кирәк (ул елларда бакчага 30дан артык бала йөрегән).

Гөлирә апа вакытын бушка уздырмый. Элегрәк кичләрен кул эшләре белән шөгыльләнсә, хәзер ул гарәп телендә китаплар укый. Бер ел элек Акбулат авылында олы яшьтәгеләр өчен дини укулар башланып киткән. «Альмир хәзрәт өй­рәт­кән дә­рес­ләрнең барсына йөрергә тырышабыз», – ди Гөлирә апа. Бүгенге көндә ул Корьәнне тәҗвид кагыйдәләре белән укырга өйрәнгән. Тырыш ханым быел жәй, бал кортлары аерган чорда, умарталар кырына утырып, Корьәнне укып чыккан. «Бал кортлары безгә дәва һәм үр­нәк өчен яратылган. Умарта кортлары тормышыннан кешеләргә бик күп үрнәк алырга була. Аларның оясын ачканда ук хуш ис килеп тора. Бу сулыш юлларына шифа бирә. Гомумән, бал кортлары бе­лән бәй­ләнгән һәрнәрсә кешегә дәва китерә. Мәсәлән, бал, балавыз, «ана сөте», чәчәк серкәсе, прополис – аларның барысын да чирләрне дә­ва­ла­ганда кулланалар. Корь­әндә дә бал кортларына зур игътибар бирелә», – дип сөйләп китте Гөлирә апа.

Шулкадәр әдәпле, саф күңелле ана, дәү әни, тырыш, уңган ху­җабикә булган Гө­лирә Хәниф кызына сокланмыйча мөм­кин түгел. Туган авылыбызның күрке булган сабыр холыклы, тыйнак аналардан, әл­бәт­тә, безгә үрнәк алып, хезмәттән ямь, тормыштан тәм табып яшәргә кирәк­тер.

Чургылды.