Сагындыра, искә төшкән саен
Авылымның зәңгәр кичләре.
Моңга тулып, җырга әверелә
Еллар үткәч күңел хисләре.
Әнә авыл, кичке зәңгәрлекне
Сыңар күзен кысып күзәтә.
Картлар йоклый, яшьләр уенлыкта.
Уйнасыннар әйдә, сүз әйтмә.
Әнә алар, җәйге җилсез кичтә
Сизми алар вакыт үткәнен дә,
Кайчакларда хәтта таң ата.
Хезмәтеннән кайткан егетләрнең
Кызлар җырлап, өзә үзәген.
Уйный гармун, дәртле көй ритмына
Кушылмыйча җаннар түзәме?
Ялт-йолт килеп гармун телләрендә
Кызлар уртасында гармун уйнау
Бу Фәнискә бигрәк килешә.
Такмакларның юк ниндие генә,
Әнә анда берсе мәзәк сөйли,
Кызык табып кызлар көлешә.
Тормыш кайный монда, бар да артист,
Монда бар да сәнгать сөюче.
Тамашалар залы кирәк түгел,
Сабантуйлар гөрли җәйләр җитсә,
Бөтен халык бәйрәм иткән чакта
Авыл халкы бәйрәм итә белә,
Кемдә гармун, кемдә кубыз бар.
Талантларны читтән эзлисе юк.
Җырлап-биеп, авыл кичләрендә
Остаралар егет һәм кызлар.
Авылларда үскән йолдызлар.