Барлык яңалыклар
Төрлесеннән
29 март 2019, 14:13

1 апрель – Халыкара көлке көне

«Кеше китә – эзе кала» ди халык. Зурлап сөйләрлек эшләре булмаса, ул кешенең әйткән сүзе, яисә аның турында искә алырлык вакыйгалар, һич югы, берәр мәзәк булса да яши. Кодаш авылында да искә алып сөйләрлек, онытылмаска лаеклы кешеләр күп булды. Бу юлы аларның мәзәкләрен генә искә төшерик әле!

Кунак булсаң...
Кышлар җиткәч, эшләр беткәч, авыллар халкы бер-берсенә кунакка йөрешә башлый иде. Безнең авылдагы бер йортка да Рәлде (Яңа Кодаш) авылыннан атлы кунаклар килә. Бер атна кунак булалар, хуҗаның әчегән балы да бетә, ә тегеләр кайтырга уйламый шикелле. Хуҗа кеше, аптырагач, авылның бер зирәк кешесенә киңәш сорап бара. «Нишләргә инде фляга да бушады», – ди. «Кайтып, өеңдә генә көтеп тор, берәр нәрсә уйлармын», – ди киңәшчесе, моның хәленә кереп.
Күп тә узмый бу кеше, ниндидер йомыш табып, боларга килеп керә, хәл-әхвәл сораша. «Кунакларыгыз да бар икән», – ди. «Әйе, Рәлде авылыннан килделәр», – дип таныштыра хуҗа. «Бәй, Рәлде яна, дип ишеттем ич әле мин», – ди бу җитди төс алып. Бу сүзләрне ишетү белән кунаклар атларын тиз генә җигеп, җыйналып, 5-6 минут эчендә авылдан чыгып та чабалар. Китек түбә тавын менгәндә чаналарыннан мендәрләре дә төшеп кала боларның. Димәк, артларына да борылып карамаганнар.
Ышандыралмыйм
Югары Кодаш фермасын­да бервакыт эшчеләр эшлә­гән­дә эчәргә дә яраталар иде. Кол­хоз рәисе Валериан Ху­җин җые­лыш ясап тиргәгән, һәр­бер­сен­нән эчмәскә сүз бирүлә­рен таләп иткән. Барысы да, бүтән эчмибез, дип ант кына ит­миләр, ди. Чират Мансур агага җиткәч:
– Мин ышандыралмыйм, Валериан Давлетыч, – дигән туры сүзле Мансур агай.
– Менә дөресен әйтәсең, Мансур абзый, сиңа гына ышанырга була бугай монда, – дигән ди рәис.
100дән соң
2011 елның март аенда Вәси­лә апа Ситдыйковага 100 яшь тулды. Яз көне күршесе 97 яшьлек Саимә Галиәскәрова Кашкак авылындагы кызында кыш чыгып Кодашка кайткач, күршесе­нең йөз яшен үткәргәнен ишетә дә:
– Нәрсә, Вәсилә икейөзенче яшькә киттең мени?!» – ди.
(В. Ситдыйкова 102 яшен тутырып, С. Галиәскәрова 99 яшьтә вафат булдылар).
Акчам юк
Элек бригадир колхозчыларга көн дә иртән эшкә әйтеп йөри иде. Югары Кодашта яшәүче бер аганы да бригадир иртән эшкә чакырып килә.
– Кичәге эшкә инде, Мөбәрәк абзый, – ди ул.
Кичә эшендә азрак эчеп тә алганын исенә төшергән «мыек абзый»:
– Кичәге эшкә акчам калмады шул инде, энем, – дип елмая.
Валерий Шәйсламов.
Читайте нас: