Һәр көннең кадерен белеп

Алар эшкә бик иртә җигелә. Шәмселбаян ага Ленин АПКсында малчылыкның төрле тармакларында хезмәт куя: атлар да карый, көтүен дә көтә, каравылда да тора. Исеме һәрчак мактау­лылар рәтендә була. Фидакарь хезмәте күп санлы грамоталар, мактау кәгазьләре белән бәя­ләнгән.

Салдаудан килен булып төш­кән Роза Дәүләтбай кызының да тормышы заяга узмаган. Аның да хезмәт юлы терлекчелек бе­лән бәйле. Алмадай биш кыз, бер улга гомер биреп, тәрбияләп үс­тергәннәр, тормышта урнашырга ярдәм иткәннәр. Алар да әти-әнисеннән алган матур тәр­бия белән тырышып дөнья кө­тә, авыл тормышын яратып яши. Инде үз балалары да үсеп буй җит­кергән, әти-әни булган. Кызганычка каршы, бердәнбер уллары Таһир күптән түгел

вафат булып, якыннарын ачы кайгыга салган. Шулай да үзләрендә арытабан яшәргә көч тапкан алар, кызлары һәм оныклары өчен алар иң якын һәм газиз ке­ше­ләр. Һәммәсенә дә җылы сү­зен, акыллы

ки­ңәшен табалар. Кыз-ки­яү­ләренең ярдәме белән өй­лә­рен­дә заманча уңайлыклар булдырылган. «Илләр тыныч булсын, һәр көннең кадерен белегез», – дип изге теләкләрен җит­керәләр.

Олы яшьтә булуларына кармастан, тик утыруны сөйми Шәрәфисламовлар, әле булса актив тормыш белән яшәргә омтылалар. Хәрәкәттә – бәрәкәт дип, кышларын Шәмселбаян ага чаңгыга басcа, Роза апа кичләрен скандинав таяклары белән йөрергә чыга.

Миңа калса, авыл яме дә нәкъ шундый тыйнак һәм намуслы гаиләләргә бәйле. Тырышлык һәм гадилек үрнәге алар. Намуслы үткән тормыш юлы, әти-әни, дип өзелеп торган кызлары, оныклары белән бәхетлеләр.

Эльмира Гәрәйшина.