Сездән үрнәк алып яшибез...

Мәктәпне тәмамлагач, Неф­текама һөнәрчелек училищесында укып, водитель таныклыгына ия була. Кытай чигенең тынгысыз чагында Хабаровск шәһә­рендә армия сафында хез­мәт итүе­нә дә быел 50 ел тулды. Кайткач, Уфада укып, эретеп ябыштыручы һөнәрен үз­ләш­те­рә ул.

Алтын куллы, бар эшкә дә ма­һир әтиебез озак еллар Тә­тешле коммуналь хуҗа­лы­гында көнне төнгә ялгап эшләде. Ул вакытта су, җылылык трассаларында аварияләр еш була иде. «Тузып тишелгән торбаларны алыштырырга яңалары җитмәгәнлектән, искеләрен ялгап, ямап, чыланып беткән килеш таңнар аттырган чаклар күп булды», – дип искә ала ул. Киң күңелле кадерлебез ярдәм сорап килүчеләрнең дә үтенечен кире какмады.

Әтиебез белән булган бер хәлне сөйләп үтәсебез килә. 80нче еллар булгандыр. Районга гастрольләргә килгән җырчы Фидан Гафаров кайтырга чыккач, машинасының глушителе тишек булуын аңлап кала. Иң оста сварщик, дип, аңа әтиебезгә мөрәҗәгать итәргә кушалар. Челтәргә әйләнгән глушительне күреп, әтиебез Фидан агага, шаярып, мин үземнең эшне, ә сез үзегезнекен эшләгез, ди. Ул арада гармунчысы да килеп җитеп, Фидан Гафаров җырлап жибәрә. Моңлы тавышны ишетеп, тирә-яктан халык җыелып китә. Бу кызык мизгелне әтиебез еш исенә төшерә. Әйе, кеше арасында хезмәте мактаулы, абруе зур булды шул аның.

Ямьле май аенда әниебез – Тәтешле кызы Санияне очрата ул. Шушы көздә аларның матур гаилә коруына 46 ел тулды. Көчле рухлы, уңган, аек акыл белән гомер итүче әниебез әтиебезгә акыллы киңәшче, ышанычлы терәк, безгә тормыш үрнәге булды. Үз көчләре белән зур иркен йорт салып чыктылар. Алар һәр­ва­кыт бар эшне киңәшләшеп, бер­гәләп башкарды. Әниебез – оста чәчәк үстерүче. Йорт җир­лә­ре күз явын алырлык шау чә­чәк­тә балкып утыра, бакча җи­меш­ләре мул уңыш белән сөен­дерә. Әниебезне зур хөрмәт белән район Советы баш белгече вазыйфасыннан лаеклы ялга озаттылар.

Әти-әниебез бер ул, ике кыз тәрбияләп үстереп, укытып, олы тормыш юлына чыгарды. Без дә алар кебек тормыштан ямь табып яшәргә омтылабыз. Ләйсән – фармацевт, югары белемле. Салават авыл хуҗалыгы техникумын тәмамлап, агроном һө­нәренә ия булды. Армия хез­мәтендә дә сынатмады ул, 1994-1995 елларда «кайнар нокта»да хезмәт итеп, «Батырлык өчен» медаленә лаек булды. Гөл­наз сатучы һөнәрен сайлады. Инде аларның алты оныгы уңыш­лары белән сөендереп, Аллаһка шө­кер итеп яши. Өлкән оныклары Илдар Уфа нефть техникумын тәмамлап, инженер дипломы алды. Көрәш буенча спорт мас­теры да ул. Матур гаилә корып, ул һәм кыз үстерәләр. Галия – Башкорт медицина уни­вер­си­тетының 4нче, Ренат Уфа автотранспорт кол­лед­жы­ның 2нче курс студентлары. Кече оныклары Азат, Валерия мәк­тәп­тә белем ала, Аня балалар бакчасына йөри. Алар кайтуга әниебез тәмле аш-су әзерли. Әтиебез исә аларны спортка җәлеп итә, тимер­аякта, роликта шуарга өйрәтә.

Әти-әниебезгә әлегедәй матур пар, бер-берсенә таяныч булып, сау-сә­ла­мәт яшәү­ләрен теләп, рәх­мәт­лә­ребезне җит­керәбез. Без сезне яратабыз. Балалар игелеген тоеп, парлап озын-озак гомер итегез.

Балаларыгыз Ләйсән-Рамил, Салават-Эльмира, Гөлназ-Алексей,