Армия урынына җәһәннәмгә эләгермен дип уйламадым...

“Мин хезмәт итәргә, Ватанны сакларга, хезмәтемнән соң тормышымны армия белән бәйләргә теләдем. Ләкин шундый җәһәннәмгә эләгермен дип уйламадым. Беркая качып та, зарланып та булмый иде”.

Шәмсетдинов үзен кулда тота алмавы һәм мондый кискен адымга кайчан барырга уйлавын аңламый калган. “Башка юл юк иде, мин мыскыллауларга түзә алмадым. Бер мизгелдә үземне саклау инстинкты уянгандыр инде. Мин хәзер генә кешеләргә нинди кайгы китерүемне һәм үземнең тормышымны сындыруымны аңлый башладым”, – дигән ул. Бу авыр хәлдә аның әтисенә ярдәм итүчеләргә рәхмәт белдергән.