Кадерлебез Шакирова Мәхмүдә Гайфулла кызы – көчле ихтыярлы, һәртөрле авырлыкларга оптимизм белән караучы, ару-талуны белмәгән, утлар-сулар кичкән, һәркемгә ярдәм итәргә әзер торучы, киң күңелле, изге җанлы хатын-кыз. Шушы көннәрдә ул 75 яшьлек күркәм юбилеен билгели.
Газизебез 1949 елда Бәләш авылында гомер итүче Мөнирә Суфый кызы һәм Гайфулла Нурулла улы Хәтмуллиннарның күпбалалы гаиләсендә икенче бала булып дөньяга килә. Сугыштан соңгы авыр еллар һәм тату гаилә аныңда көчле характер, намуслылык һәм тырышлык кебек сыйфатлар тәрбияли.
Карап торышка чандыр гына гәүдәле, тәбәнәк буйлы, әмма килешле кыяфәтле һәм үткен карашлы әниебезнең хезмәт юлы 1967 елда төзелеш-монтаж идарәсендә рассыльный булып башланып китә. Пермь медицина училищесына укырга кергәч, ул белем алуын һәм эшен бергә алып бара. Ә 1969 елдан ул үзен тулысынча сайлаган һөнәренә багышлый. Аның 40 елдан артык гомере медицина өлкәсенә бирелгән, ул фельдшер, шәфкать туташы булып эшли. 1977 елда Беләштә беренче фельдшер була. Әлегә кадәр аңа киңәш һәм ярдәм сорап мөрәҗәгать итәләр. Сайлаган һөнәрең өчен үкенмисеңме дигән сорауга: «Эшемне чын күңелдән яраттым һәм сагынам», – дип җавап бирә газизебез. Хаклы ялдагы хезмәт ветераны булса да, үзенең ак халатын һәм крахмалланган калфагын әле дә сагынып искә ала. Ә без, балалары, дару исе сеңгән халатын хәтерлибез. Хезмәт юлының төп өлешен ул Пермь краеның Чернушка шәһәрендәге тимер юл дәваханәсендә эшләде, шуннан хаклы ялга китте.
Безгә, өч баласына, гомер бүләк итеп, матур тәрбия бирде әниебез.
Ул үзенең Кече Ватанына әйләнеп кайтты һәм хәзер Бәдрәштә яши. Балалары, оныклары һәм оныкчыклары җае чыккан саен аның янына шатланып кайталар.
Лаеклы ялда булуына карамастан, кадерлебез ару-талуны белмичә дөнья көтә. Бер генә чүп үләне дә, буш урын да булмаган яшелчә бакчасы якыннарын һәм туганнарын гына сөендереп калмый, авыл халкын да үзенә җәлеп итә.
Чәчәкләренең төрлелеге таң калдыра. Кар эри башлау белән язның беренче чәчәкләр чәчәк ата башлый, ә көз көне, салкыннарга бирешмәскә тырышып, бакчаны һәм ишегалдын иң чыдам үсемлекләр бизи. Чәчәкләр һәм үсемлекләр – әниебезнең яраткан шөгыльләренең берсе. Нинди генә үсемлек яки чәчкә утыртса да, гөрләп үсеп китә. Кышкы йокыдан уянган урманны сәламләү һәм көзге урман белән саубуллашу – аның стихиясе.
Табигатьтә, авыл җирендә яшәү аңа алга киткән шәһәр инфраструктурасыннан мең тапкыр кыйммәтрәк. Чөнки нәкъ менә монда ул күңеле белән ял итә, туганнары һәм дусларына күчтәнәчкә дип җиләк-җимеш һәм гөмбә җыеп көч ала. Ә рыжиклар исә (җирән гөмбәләр) – аның визит карточкасы. Әгәр дә сез кулына үрелгән кәрзин тоткан, теләсә кайсы юнәлештә күтәренке кәеф белән китеп баручы тәбәнәк кенә нәфис гәүдәле әбине очратсагыз, аның яныннан узып кына китмәгез, бераз илтеп куегыз, ул сезгә мең рәхмәтле булыр. Әниебез хайваннарны бик ярата. Беркайчан да йортсыз мәчеләр һәм этләр яныннан битараф кына узып китми, һичшиксез аларны ашата, дәвалый һәм иркәли олы йөрәкле кешебез.
Аның янына кайтканда, өстәлендә һәрвакыт яраткан мич ашлары һәм өй токмачы белән аш булачагын беләбез. Әни ризыкларының кабатланмас тәме безне еш кына зур мегаполиста озата бара, барысын да ташларга һәм әни янына кайтырга чакыра.
Әниебез белән аралашканнан соң тауларны күчерерлек һәм океанны йөзеп чыгарлык көч һәм илһам аласың. Ул – искиткеч һәм якты шәхес, беркайчан да бирешми һәм төшенкелеккә бирелми. Ул – җир йөзендәге иң юмарт кеше, чөнки ул үзен яраткан кешеләренә багышлый. Аның изгелеге һәм назы туң йөрәкләрне дә эретергә сәләтле.
Кадерлебез! Юбилеең белән тәбрик итеп, сиңа ныклы сәламәтлек, күңел тынычлыгы телибез. Кәефең һәрвакыт күтәренке, уйларың якты, ниятләрең изге булсын. Имин картлыгыңда балаларыңа терәк булып, озын-озак яшә. Җылы сүзләрең, акыллы киңәшләрең өчен мең рәхмәт сиңа, газизләрдән-газиз кешебез! Киләсе көннәрең тыныч булсын, бәхет-шатлыктан гына торсын.
Иң изге теләкләр белән балаларың Ирек – Гөлнара, Миләүшә – Алексей, Фидан – Алия, онык-оныкчыкларың.